De grote verschillen tussen gemeenten bij de inkoop van jeugdzorg leiden tot hoge administratieve lasten en bemoeilijken de discussie over kostprijzen en tarieven. Daarom pleit Berenschot in de gisteren gepresenteerde update van de ‘Handreiking Kostprijzen Jeugdwet’ voor meer standaardisatie. Ook hanteren gemeenten soms verkeerde cijfers bij de onderbouwing van tarieven, waardoor in sommige gevallen tarieven worden vastgesteld waarvoor aanbieders niet aan de gewenste kwaliteit kunnen voldoen.
‘Vanwege de financiële druk waar veel gemeenten sinds de decentralisaties mee te maken hebben, kijken zij kritisch naar de wijze van bekostigen en de hoogte van de tarieven. […] Zij blijken hierbij met name kritisch te kijken naar de hoogte van de tarieven (de P in P*Q) en minder naar doorlooptijd en volumes. Onze aanbeveling is dat gemeenten deze elementen in samenhang bezien, omdat tarief, volume en doorlooptijd tezamen de totale kosten bepalen. Om goed te kunnen sturen op doorlooptijd en volume, is het van belang dat de geboden tarieven reëel zijn’, zo schrijft Berenschot. In de handreiking wordt ook ingegaan op de verschillen tussen kostprijs en tarief, productiviteit en declarabiliteit, en bedrijfsvoeringskosten en administratieve lasten. Om het volume te verminderen is de inhoudelijke sturing op preventie van (zware) zorg door gemeenten één van de zaken waar het volgens Berenschot ‘écht om draait’.
Bas Timman, bestuurslid van Jeugdzorg Nederland, herkent zich in de constateringen van Berenschot: ‘Het tarief moet samenhangen met de ambities die je gezamenlijk hebt. De kwaliteit en de doorlooptijd zijn daarbij van groot belang. Die ambities moet je samen bepalen en vertalen in concrete afspraken. Hoe zorgen we dat er straks minder zware zorg nodig is? Deze handreiking kan gemeenten en aanbieders helpen om uit impasses rond tarieven en kostprijzen te komen. Tegelijkertijd toont deze handreiking aan dat er ook landelijk actie nodig is. Er moet echt meer werk gemaakt worden van standaardisatie, bij gemeenten en aanbieders. De landelijke spelregels die het ministerie opstelt voor reële tarieven moeten daarbij duidelijk en afdwingbaar zijn. De tijd van vrijblijvende afspraken is voorbij’.
Lees de ‘Handreiking Kostprijzen Jeugdwet’ hier