Bloed op de stoep
Het EK voetbal is in volle gang als er een nieuwe vraag binnenkomt voor ambulante spoedhulp. Het traject hiervoor duurt vier weken. Het doel is om zicht te krijgen op de veiligheid binnen een gezin. We zijn betrokken voor Piet, de zoon van Fred. Met Priscilla, de partner van Fred, en haar zoon Bas woont het viertal in een gezellige volkswijk. De hele buurt is oranje versierd met vlaggetjes van huis tot huis.
Op zondag voetbalde Nederland tegen Oekraïne. Nederland won dus het kon het bij het gezin wel eens een gezellige avond zijn geweest. Op maandag doe ik samen met een collega een onverwachts huisbezoek. We willen zien of de kinderen op school zitten. Mijn eigen dochter is jarig en we gaan het ‘s middags vieren op het terras. Dit huisbezoek kan ik precies even daarvoor plannen.
Als we bij de woning komen zien we bloed op de stoep. Priscilla doet de deur open. We vragen naar het bloed en ze zegt dat het de avond ervoor flink uit de hand is gelopen. We vragen door om erachter te komen wat er is gebeurd. Priscilla vertelt dat Fred haar zoon Bas een kopstoot heeft gegeven en dat hij een gebroken neus heeft. We schrikken en vragen verder door.
Priscilla vraagt ons om mee te kijken naar de camerabeelden. Er hangen camera’s in de woning en op de beelden zien we dat Bas naar binnen wordt getild. Hij zit helemaal onder het bloed! Priscilla zegt dat Fred dit niet alleen bij haar zoon doet, maar ook bij zijn eigen zoon Piet.
Ze laat ons nog meer opnamen zien. We zien dat Piet in de keuken staat en dat zijn vader, zonder shirt en een biertje in de hand, op hem af komt lopen. Hij komt neus aan neus met Piet te staan en schreeuwt tegen hem. Piet kruipt in elkaar. Piet is een grote jongen maar je ziet dat hij erg bang is voor zijn vader. De rillingen lopen over mijn rug en mijn collega en ik kijken elkaar aan: dit kan niet!
We bellen onze gedragswetenschapper en bespreken met haar de volgende stappen. Ze legt haar werk aan de kant en maakt de melding bij veilig thuis. We spreken ook de gezinsvoogd en vragen haar direct te komen. Als ze er zijn en het bloed en de camerabeelden zien, delen ze de ernst van de situatie. Het is ondertussen al 14.00 uur geweest en ik bel naar huis om te zeggen dat ik later aan zal sluiten op de verjaardag van mijn dochter.
Vader Fred is er niet, maar hij kan ieder moment thuiskomen. Priscilla benoemt dat ze bang is voor zijn reactie als hij hoort dat ze met ons heeft gepraat. Want dat gaat hij nooit accepteren. We spreken af dat dat Priscilla met de kinderen naar een vriendin gaat. Met de gezinsvoogden gaan we naar het politiebureau om een plan op te stellen. Mijn teamcoördinator belt om te vertellen dat een collega onderweg is om dit over te nemen zodat ik toch de verjaardag van mijn dochter kan vieren.
Wat later dan gedacht zit ik die middag op het terras, bestel wat te drinken en laat alles over mij heen komen. Dit was heftig en ik vraag me af hoe het nu verder zal gaan. Ik hoor later van mijn collega dat de kinderen allemaal op een veilige plek zijn ondergebracht. Dit is door de gezinsvoogd, samen met de politie, met vader besproken.
Deze casus is nog niet ten einde!
In de serie ‘Jeugdzorg in de praktijk’ vertellen jeugdzorgprofessionals wat zij meemaken tijdens hun werk. Bas Rikken is verloofd en vader van drie jonge kinderen. Bas is ruim 16 jaar werkzaam in de jeugdzorg, hij heeft 13 jaar gewerkt op verschillende behandelgroepen. Sinds 3 jaar werkt hij bij Curess, momenteel als ambulant spoedhulpverlener.
Bas wil de lezers meenemen in de casuïstiek binnen de ambulante spoedhulp en de mooie, grappige, uitdagende momenten delen. Ook deelt hij de zorgen en de bizarre situaties die ze daarbij meemaken.
