Column Hans Spigt: Een krachtig antwoord telt
Het is crisis. En niet alleen in Nederland, ook in onze sector. We worden door het coronavirus geconfronteerd met een situatie die het uiterste van ons allemaal vraagt. Het belangrijkste is dat we anders moeten denken over hoe we zorg voor alle kwetsbare groepen inrichten en kunnen blijven garanderen. Deze situatie heeft namelijk ook grote impact op ons werk en betekent veel voor de kinderen en jongeren die op ons rekenen.
Voor de crisis zochten we elkaar op, organiseerden we een vergadering om een plan van aanpak af te spreken en was de kans aanwezig dat we in een discussie verzeild raakten over regels, protocollen en verantwoordelijkheden. Hoe anders is het nu, het is alle hens aan dek! Ik ben blij en trots dat onze professionals precies weten wat ze moeten doen en dat dagelijks laten zien. Er wordt geïmproviseerd waar nodig en we doen wat nodig is in overleg met de kinderen, jongeren, ouders en verzorgers. Het is voor iedereen nieuw, maar als er iets fout gaat dan snappen we dat van elkaar. Nog wel…
Daar zit namelijk mijn grootste zorg. De huidige situatie blijft in ieder geval tot 6 april en wellicht langer. We moeten ons voorbereiden op een lange periode van aangepaste zorg. Contact kan niet altijd digitaal en in sommige gevallen is toch face to face-contact nodig. Zeker wanneer irritaties gaan oplopen en mensen er met praten niet meer uitkomen. Als er voor kinderen een onveilige situatie ontstaat grijpen we in. Dat doen we samen, crisis of niet, het belang van het kind en zijn of haar ouders heeft onze hoogste prioriteit. Het is daarom geweldig om te zien hoe professionals over de grenzen van de eigen organisatie heen elkaar weten te vinden en niet bang zijn om in de frontlijn beslissingen te nemen die op dat moment nodig zijn. Zij kunnen dit omdat ze weten dat hun bestuurders hen steunen, dat vragen over veiligheid deskundig worden afgewogen en omdat resultaat telt.
Het is deze professionaliteit en manier van werken die men van jeugdzorgwerkers, jeugdhulporganisaties en gemeenten mag verwachten. Daarom is het zo belangrijk dat we vertrouwen uitstralen naar elkaar. Soepel zijn zonder slap te worden! Zo praten we ook met de ministeries, de VNG, de gemeenten, onze collega’s en de aanverwante beroepsgroepen in het veld. We stralen uit dat we in deze uitzonderlijke tijden op elkaar kunnen rekenen. Natuurlijk moet er nog veel geregeld worden, maar we hebben een duidelijke taak en missie: wij staan ook in deze ingewikkelde periode klaar voor kinderen en gezinnen in de knel!
Makkelijk zal het voorlopig niet worden, doe wat nodig is en blijf je verstand gebruiken. Wij staan achter en naast elkaar! Hier is bestuurlijke moed voor nodig en die hebben we, daar kan iedereen op rekenen.
Hans Spigt
Voorzitter Jeugdzorg Nederland
