Een duivels dilemma

Een paar weken geleden zijn de cao-onderhandelingen voor de jeugdzorg van start gegaan. Het is bijzonder treurig te moeten constateren dat de onderhandelingen meteen op een laag pitje gezet zijn. De bonden hebben, afgezien van de precieze hoogte, het volste recht om een fatsoenlijke loonsverhoging te vragen. Tevens vragen ze heel terecht aandacht voor de werkdruk in de zorg in het algemeen maar ook in het bijzonder voor de jeugdzorgsector.

Veel werkgevers, waaronder ik, gunnen onze medewerkers inderdaad een fatsoenlijke cao. Ik zie dagelijks in welke omstandigheden onze medewerkers hun ingewikkelde werk uitvoeren. Van de andere kant worden wij als werkgevers dagelijks geconfronteerd met de zeer beperkte middelen waarmee wij onze organisaties draaiende moeten houden. Er zijn zelfs gemeenten die de toch al lage tarieven niet indexeren, hoewel ze daar wel geld voor het Rijk van krijgen. Een loonsverhoging zou voor een aantal organisaties concreet betekenen dat zij afscheid moeten nemen van medewerkers. Dat dat de werkdruk verder opvoert zal duidelijk zijn. En dan hebben we het nog niet eens over de aantrekkelijkheid van de sector op de arbeidsmarkt.

Afgelopen periode hebben de bonden en de werkgevers vanuit Jeugdzorg Nederland ieder op hun eigen wijze aan de deur van de politiek gerammeld. Helaas nog zonder resultaat. Het Rijk zegt dat de gemeenten meer geld gaan krijgen door een stijging van het Gemeentefonds de komende jaren. En gemeenten wijzen op de gaten in hun huidige begrotingen. Ondertussen betaalt de sector de rekening. Dat is uitermate frustrerend. Jeugdzorg is er voor kinderen in zeer kwetsbare omstandigheden. Daarop bezuinigen zouden we als welvarende samenleving echt niet moeten willen.

Ik realiseer mij heel goed dat er geen gemakkelijke oplossingen zijn. Ik vraag mijn collega’s om alles te doen wat binnen hun mogelijkheden ligt. En ik roep het Rijk en de gemeenten dringend op niet langer naar elkaar te wijzen, maar de sector in staat te stellen met goede arbeidsvoorwaarden te komen zonder dat dit ten koste gaat van werkgelegenheid en/of werkdrukverhoging.

René Meuwissen,
Vice-voorzitter Jeugdzorg Nederland, voorzitter cao-delegatie Jeugdzorg Nederland en bestuurder van Jeugdbescherming Brabant


Deel deze pagina: