Ik kreeg een kind te leen
“Ik kreeg een kind te leen en wilde ervoor zorgen.” Daarmee begint het gedicht dat Dichter des Vaderlands, Ester Naomi Perquin, schreef ter gelegenheid van de Week van de Pleegzorg die gisteren ten einde liep. In Nederland hebben bijna zeventienduizend mensen op dit moment een ‘kind te leen.’ Deze mensen zijn wat mij betreft helden: zij maken ruimte in hun huis en hun hart om te zorgen voor een kind dat niet van hen is. Deze mensen verdienen het om minstens een keer per jaar in het zonnetje te worden gezet. En dat gebeurde afgelopen week op verschillende plekken in Nederland. Door pleegzorgorganisatie, bijvoorbeeld met de pleegzorgdag van entrea lindenhout in Burgers Zoo, en door wethouders, bijvoorbeeld in Rotterdam en Twente.
Door Annet van Zon, bestuurslid Jeugdzorg Nederland
De aandacht voor pleegzorg is niet alleen terecht; ze is ook heel hard nodig. Voor de pleegkinderen van nu maar ook die van de toekomst. Het afgelopen jaar was de instroom van nieuwe pleegouders voor het eerst lager dan de uitstroom waardoor een groot tekort dreigt. We hebben daarom tijdens de Week van de Pleegzorg extra ingezet op werving van nieuwe pleegouders. Met spotjes op de radio. Met spandoeken op hekken die scholen daarvoor beschikbaar stelden. Met de nieuwe gemeentetool waarmee je kunt zien hoeveel pleeggezinnen er al bij jou in de buurt wonen. Via acties van pleegzorgorganisaties, zoals in Voorschoten waar basisschoolkinderen ervaarden wat is om in een ander (pleeggezin) te wonen met het project ‘Pleegkind voor een dag.’ Of in de kop van Noord-Holland waar pleegouders nieuwe pleegouders enthousiast maakten met een kop koffie bij de Hema. Of in Enschede waar de twaalfjarige Lisa met een bord de straat op ging, op zoek naar een plek om te wonen…
In de (sociale) media
Aandacht was er ook in de media. Zo vroeg Hart van Nederland aan Nederland: heeft u ooit overwogen om pleegouder te worden? Een kwart van de Nederlanders wel! Ik hoop dat ze dat nog steeds doen. Het Algemeen Dagblad en RTL Nieuws schreven over het dreigend tekort aan pleegouders. En het pleegzorgblad BIJ ONS (voorheen Mobiel) presenteerde het eerste online nummer. Betrokkenheid en steun was er van onze belangrijkste partners, de gemeenten. Op verschillende plekken in het land kwamen wethouders in actie, zoals in Wijk bij Duurstede en Veenendaal. Ook de kersverse minister van VWS liet van zich horen: via twitter deelde Hugo de Jonge onze oproep voor nieuwe pleegouders.
Zes keer zoveel aanvragen
Al die aandacht leidde nu al tot een recordaantal informatie-aanvragen van potentiele pleegouders. De afgelopen week werden bijna zes keer zoveel informatiepakketten aangevraagd als normaal. En de werving gaat door: de Week van de Pleegzorg is nu misschien voorbij; de spandoeken op de ruim 600 (!) gedoneerde schoolhekken blijven nog wel even hangen. Ondertussen werken we bij Pleegzorg Nederland en bij alle pleegzorgorganisaties hard door om alle nieuwe én bestaande pleegouders zo goed als mogelijk toe te rusten en te begeleiden. Dat is nodig, want pleegouderschap is niet alleen maar mooi; het is af en toe ook behoorlijk ingewikkeld. Maar je krijgt er wel iets voor terug. Niemand verwoordde dat ooit beter dan Ester Naomi Perquin afgelopen week:
Ik kreeg een kind te leen en wilde ervoor zorgen. Soms mocht ik
kusjes geven als het pijn had. Meestal niet. Dan zweeg het lang,
alsof het weg was. Soms vroeg het kind waar het zou blijven.
Het schopte ergens tegen, gooide glazen in
of maakte speelgoed stuk.
Ik kreeg een kind te leen. Het zou me zoveel geven
dat ik bijna omviel. En ik noemde dat: geluk.
Annet van Zon is bestuurder van Entréa-Lindenhoud en bestuurslid van Jeugdzorg Nederland met de portefeuille pleegzorg.
