‘Vakantie voorbij! Weer naar school?’
Met tranen in je ogen kijk je me machteloos aan. Je bent boos en verdrietig tegelijk. “Wat heb ik verkeerd gedaan?”, vraag je mij terwijl je stem met een snik overslaat. “Ik weet het niet Mandy”, hoor ik mijzelf zeggen.
Mandy is een enthousiaste, vrolijke meid van 16 jaar. Ze heeft al heel wat tegenslagen in haar leven gehad. Trauma werd op trauma gestapeld. Mandy gebruikte harddrugs en had een vriendje dat misbruik van haar maakte. Zo belandde zij een half jaar geleden in de jeugdzorg. In dat halve jaar heeft ze keihard aan zichzelf gewerkt. Vanuit een expertteam mocht ik met Mandy nadenken over een woonplek. En dat is gelukt!
Waar we meer moeite mee hebben is het vinden van een school voor Mandy. We zijn al tijden op zoek. Nergens is zij welkom. Met de school waar ze vroeger op zat is al lang geen contact meer. Ook wil Mandy daar eigenlijk helemaal niet meer in de buurt wonen. Dan komt ze ook niet in de verleiding om weer met haar ex in zee te gaan.
Een plekje vinden in het reguliere onderwijs lukt niet. Terwijl ze daar nu het meest op haar plek zou zijn. Alle scholen verwijzen haar naar het speciaal onderwijs. “Dat kreeg ze immers ook binnen de jeugdhulp.”
Maar het gaat nu veel beter met Mandy. Ze is een slimme meid en het enige wat ze wil is gewoon weer naar een “normale” school en een “gezond” netwerk aan vriendinnen opbouwen. Dat speciaal onderwijs had ze trouwens eigenlijk helemaal niet nodig. Er was helaas geen andere mogelijkheid om onderwijs te volgen op het terrein waar zij werd behandeld.
“Waarom willen ze me nergens, Karine? Ik heb zo hard gewerkt aan mijzelf en nog is het niet goed genoeg”, hoor ik Mandy zeggen. “Zonder school gaat het niet goed met mij, dan heb ik overdag niets te doen. Dan ga ik mij vervelen en gaat het weer mis. Ik voel het gewoon.”
Helaas zijn er veel kinderen in dezelfde situatie als Mandy. Kinderen die buiten de boot vallen en niet in het onderwijssysteem passen. Bijvoorbeeld jongeren die een tijdje behandeld zijn op een terreinvoorziening binnen de jeugdhulp.
Wat is er nodig om het onderwijs en jeugdhulp optimaal te laten samenwerken? In mijn ervaring is het, vooral wanneer het gedrag van een jongere ingewikkeld is, vaak onmogelijk om jongere op zijn/haar eigen school te houden. Terwijl school zo’n belangrijke factor is in het ‘meedoen’ in de samenleving.
Het frustreert mij. Ieder kind heeft recht op passend onderwijs. Ook kinderen die ingewikkeld gedrag vertonen of een meisje dat een tijdje uit het regulier onderwijs is geweest zoals Mandy.
Uiteindelijk is het met veel inzet van experts en gesprekken toch gelukt. Maar gemakkelijk was het niet en Mandy is haar onbevangen start kwijt. Ze heeft nu het gevoel dat ze moet bewijzen dat ze op de juiste plek zit en dat ze het wel echt kan.
Dit moet en kan anders. Dit moet en kan beter!
